Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to moderate

  • 1 moderate

    mŏdĕrātē, adv. [moderatus] avec modération, avec mesure.    - moderate dictum, Cic. Font. 10, 31: parole sage.    - moderate ferre, Cic. Fam. 6: supporter aisément.    - moderatius ferre debuit, Cic. Tusc. 4: il aurait dû mieux supporter son chagrin.    - moderate jus dicere, Caes. BC. 3, 20: rendre la justice avec modération.    - quae res sapientissime moderatissimeque constituta est, Cic. Leg. 3, 5, 12: ces attributions (des magistrats) ont été réglées avec beaucoup de sagesse et de tact.
    * * *
    mŏdĕrātē, adv. [moderatus] avec modération, avec mesure.    - moderate dictum, Cic. Font. 10, 31: parole sage.    - moderate ferre, Cic. Fam. 6: supporter aisément.    - moderatius ferre debuit, Cic. Tusc. 4: il aurait dû mieux supporter son chagrin.    - moderate jus dicere, Caes. BC. 3, 20: rendre la justice avec modération.    - quae res sapientissime moderatissimeque constituta est, Cic. Leg. 3, 5, 12: ces attributions (des magistrats) ont été réglées avec beaucoup de sagesse et de tact.
    * * *
        Moderate, pen. prod. Aduerbium. Attrempeement, Modereement.
    \
        Ferre moderate. Cic. Porter patiemment.
    \
        Nec Patres satis moderate ferre laetitiam. Liu. Ne sceurent pas attrempeement et modestement porter la joye qu'ils avoyent, mais la monstrerent trop affectueusement.
    \
        Moderate dicere. Cic. Attremper son language, Parler par mesure.

    Dictionarium latinogallicum > moderate

  • 2 moderate

    moderātē, Adv. (moderatus), mit Mäßigung, gemäßigt, Cic. u.a.: verb. modeste ac moderate, Liv.: placate et m., Cic.: m. clementerque, Cic.: – moderatius id volunt fieri, Cic.: moderatius (nicht zu hitzig) cedentem insequi hostem, Hirt. b. G.: quo plus potestis, eo moderatius imperio uti debetis, Liv.: quae res sapientissime moderatissimeque constituta est, Cic.

    lateinisch-deutsches > moderate

  • 3 moderate

    moderātē, Adv. (moderatus), mit Mäßigung, gemäßigt, Cic. u.a.: verb. modeste ac moderate, Liv.: placate et m., Cic.: m. clementerque, Cic.: – moderatius id volunt fieri, Cic.: moderatius (nicht zu hitzig) cedentem insequi hostem, Hirt. b. G.: quo plus potestis, eo moderatius imperio uti debetis, Liv.: quae res sapientissime moderatissimeque constituta est, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > moderate

  • 4 moderate

    moderātē [ moderatus ]
    умеренно, с умеренностью, в меру C, Cs, L

    Латинско-русский словарь > moderate

  • 5 moderātē

        moderātē adv. with comp. and sup.    [moderatus], with moderation, moderately: agere: auctoritate uti: ius dicere, Cs.: moderatius fieri: res moderatissime constituta.

    Latin-English dictionary > moderātē

  • 6 moderate

    mŏdĕrātē, adv., v. modero fin.

    Lewis & Short latin dictionary > moderate

  • 7 modica

    moderate, within bounds, limited, undistinguished.

    Latin-English dictionary of medieval > modica

  • 8 modero

    mŏdĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [modus], to moderate a thing (in verb. fin. only anteand post-class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With acc.: neque tuum te ingenium moderat, Pac. ap. Non. 471, 7.—
    (β).
    With dat.:

    ego voci moderabo meae,

    Plaut. Mil. 2, 2, 115.—
    II.
    Transf., to regulate, Dig. 3, 5, 14:

    ita res moderatur, ut, etc.,

    ib. 23, 3, 39.—Hence, mŏdĕrātus, a, um, P. a., keeping within due bounds, observing moderation, moderate (Ciceron.).
    A.
    Of persons:

    moderati senes tolerabilem agunt senectutem,

    Cic. Sen. 3, 7:

    in omnibus vitae partibus moderatus ac temperans,

    id. Font. 14, 40:

    moderatum esse in re aliquā,

    id. Phil. 2, 16, 40; cf.:

    Gracchis cupidine victoriae haud satis moderatus animus,

    Sall. J. 42, 2.—
    B.
    Of things, moderated, kept within due measure or bounds, moderate:

    convivium moderatum atque honestum,

    Cic. Mur. 6, 13:

    ventus,

    Ov. Tr. 4, 4, 57:

    mores,

    Cic. Fam. 12, 27, 1:

    otium,

    id. Brut. 2, 8:

    doctrina,

    id. Mur. 29, 60:

    oratio,

    id. de Or. 2, 8, 34.— Comp.: quando annona moderatior? Vell. 2, 126, 3. — Sup.: moderatissimus sensus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 5.—Hence, adv.: mŏdĕ-rātē, with moderation, moderately (Ciceron.):

    moderate dictum,

    Cic. Font. 10, 31:

    omnia humana placate et moderate feramus,

    id. Fam. 6, 1, 4:

    moderate et clementer jus dicere,

    Caes. B. C. 3, 20.— Comp.:

    moderatius id volunt fieri,

    Cic. Fin. 1, 1, 2. — Sup.:

    res moderatissime constituta,

    Cic. Leg. 3, 5, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > modero

  • 9 tempero

    tempĕro, āvi, ātum, 1 (old pres. subj. temperint, Plaut. Truc. 1, 1, 41; collat. dep. form tempĕror, Lact. 7, 5, 12), v. a. and n. [tempus].
    I.
    Act., to divide or proportion duly, mingle in due proportion; to combine or compound properly; to qualify, temper, etc. (class.; cf.: modifico, misceo).
    A.
    Lit.:

    nec vero qui simplex esse debet, ex dissimilibus rebus misceri et temperari potest,

    Cic. Off. 3, 33, 119:

    qui (orbium motus) acuta cum gravibus temperans varios aequabiliter concentus efficit,

    id. Rep. 6, 18, 18:

    ea cum tria sumpsisset, unam in speciem temperavit,

    id. Univ. 7:

    tale quiddam esse animum, ut sit ex igni atque animă temperatum,

    id. N. D. 3, 14, 36:

    aes conflare et temperare,

    Plin. 7, 56, 57, § 197:

    ferrum,

    id. 34, 14, 41, § 145:

    herbas,

    Ov. F. 5, 402:

    acetum melle,

    Plin. 14, 17, 21, § 114:

    vinum,

    id. 29, 3, 11, § 50: pocula, to flavor, i. e. to fill, Hor. C. 1, 20, 11; id. Epod. 17, 80; Mart. 9, 12, 7:

    venenum,

    Suet. Ner. 2 fin.:

    unguentum,

    Plin. 13, 2, 2, § 18:

    collyrium,

    id. 27, 10, 59, § 83:

    colores,

    id. 2, 18, 16, § 79 et saep.:

    ejusdem solis tum accessus modici tum recessus et frigoris et caloris modum temperant,

    Cic. N. D. 2, 19, 49:

    Etesiarum flatu nimii temperantur calores,

    id. ib. 2, 53, 131; cf.:

    vitis solem umbra temperans,

    Plin. 17, 12, 18, § 91: quis aquam (i. e. balneum) temperet ignibus, who shall temper, i. e. warm, Hor. C. 3, 19, 6; so, balneum, Mart. 3, 25, 1:

    scatebrisque arentia temperat arva,

    i. e. waters, Verg. G. 1, 110; so,

    arva (Galesus),

    Claud. Cons. Prob. 260.—
    2.
    Transf., to rule, regulate, govern, manage, arrange, order:

    rem publicam institutis et legibus,

    Cic. Tusc. 1, 1, 2; cf.:

    constituere et temperare civitates,

    id. Ac. 2, 1, 3:

    Lycurgus, qui Lacedaemoniorum rem publicam temperavit,

    id. Div. 1, 43, 96; cf.:

    qui (Juppiter) res hominum ac deorum, Qui mare ac terras variisque mundum Temperat horis,

    Hor. C. 1, 12, 16:

    terram, mare, urbes, etc. (corresp. to regere),

    id. ib. 3, 4, 45:

    mare,

    id. ib. 4, 12, 1:

    aequor,

    Verg. A. 1, 146:

    orbem,

    Ov. M. 1, 770; 15, 869:

    arces aetherias,

    id. ib. 15, 859:

    undas,

    id. ib. 12, 580:

    ratem,

    id. ib. 13, 366:

    solus id navigii genus temperans,

    Vell. 2, 107:

    omnia pretio temperata,

    id. 2, 60:

    senem delirum,

    Hor. S. 2, 5, 71:

    ora frenis,

    id. C. 1, 8, 7 et saep.:

    genius qui natale temperat astrum,

    id. Ep. 2, 2, 187:

    annum,

    id. ib. 1, 12, 16; Plin. 2, 6, 4, § 13:

    caeli fulgura,

    Cic. Leg. 8, 21:

    fortunam suo arbitrio,

    Petr. 137.— Poet.:

    carmen impositis articulis,

    i. e. to tune, Prop. 2, 34 (3, 32), 80; cf.:

    testudinis aureae strepitum,

    Hor. C. 4, 3, 18:

    Musam pede Archilochi,

    id. Ep. 1, 19, 28 sq.:

    citharam nervis,

    i. e. to string, Ov. M. 10, 108.—
    B.
    Trop.
    1.
    To regulate, rule, etc.:

    non modice temperatam sed nimis meracam libertatem sitiens haurire,

    Cic. Rep. 1, 43, 96; cf.:

    cujus acerbitas morum immanitasque naturae ne vino quidem permixta temperari solet,

    id. Phil. 12, 11, 26:

    quod (genus) erit aequatum et temperatum ex tribus optimis rerum publicarum modis,

    id. Rep. 1, 45, 69; cf. id. ib. 2, 39, 65:

    ita in variā et perpetuā oratione hi (numeri) sunt inter se miscendi et temperandi,

    id. Or. 58, 197; so,

    joined with miscere,

    id. Off. 3, 33, 119 (on the contrary, opp. miscere, id. Rep. 2, 23, 42); cf.:

    at haec interdum temperanda et varianda sunt,

    id. Or. 29, 103; 18, 60; 52, 176:

    iracundiam cohibere, victoriam temperare,

    id. Marcell. 3, 8:

    amara lento Temperet risu,

    Hor. C. 2, 16, 27: annonam macelli quotannis temperandam censuit, to be regulated, i. e. fixed at moderate prices, Suet. Tib. 34:

    (Aeolus) Sceptra tenens mollitque animos et temperat iras,

    soothes, allays, Verg. A. 1, 57:

    sumptus,

    Ov. Am. 1, 3, 10:

    Mercurius temperat astra,

    Stat. Th. 1, 305.—
    2.
    Se temperare ab aliquā re, to refrain from, abstain from, forbear, etc. (late Lat.): temperare se a rectorum suorum reprehensione, Greg. M. in Job, 25, 38 init.; 18, 3: ab utro se temperat, Aug. c. Faust. 6, 5 fin.; id. Trin. 3 prooem.
    II.
    Neutr., to observe proper measure; to moderate or restrain one ' s self; to forbear, abstain; to be moderate or temperate (class.; cf. moderor).
    A.
    In gen., constr. with in aliquā re, alicui rei, ab aliquā re, a simple abl., an inf., or ne or quin with subj.
    (α).
    With in and abl.:

    jam istoc probior es, cum in amore temperes,

    Plaut. Ep. 1, 2, 8:

    in multa temperarunt tribuni,

    Liv. 2, 52, 5; Sall. J. 85, 9.—
    (β).
    With dat.:

    linguae tempera,

    Plaut. Rud. 4, 7, 28; so,

    linguae,

    Liv. 28, 44, 18:

    linguae,

    Sen. Ira, 3, 6, 2:

    manibus,

    Liv. 2, 23, 9; 4, 3, 6; 32, 20, 3; Curt. 7, 2, 24:

    oculis,

    Liv. 21, 22, 7:

    irae,

    id. 33, 20, 7:

    victoriae,

    Sall. C. 11, 8:

    gulae,

    Plin. Ep. 2, 6, 5:

    lacrimis,

    Curt. 7, 2, 7.—
    (γ).
    With ab and abl.:

    temperare ab injuriā et maleficio,

    Caes. B. G. 1, 7:

    a maleficio,

    Auct. Her. 2, 19, 29:

    a lacrimis,

    Verg. A. 2, 8:

    precibus ducis mitigati ab excidio civitatis temperavere,

    Tac. H. 1, 63.—Rarely with sibi, etc.:

    cum sibi in contionibus credas a mendacio temperaturum?

    Auct. Her. 4, 18, 25:

    ne a necessariis quidem sibi rabies temperat,

    Sen. Clem. 1, 26, 4.—
    (δ).
    With abl. alone:

    lacrimis,

    Liv. 30, 20; Tac. A. 15, 16:

    a venatibus,

    Claud. III. Laud. Stil. 270:

    risu,

    Liv. 32, 34, 3: neque verbis adversus principem neque factis, Suet. Vit. Lucan.—
    (ε).
    With inf.:

    matronae Canorā hic voce suā tinnire temperent,

    Plaut. Poen. prol. 33:

    dormire,

    id. ib. 22:

    maledicere huic,

    id. ib. 5, 2, 76: tollere puerum, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. v. 67 Vahl.):

    exordiri rem novam,

    Gell. 4, 9, 5. —
    (ζ).
    With ne and subj.:

    quoi male faciundi est potestas, quom ne id faciat temperat,

    Plaut. Stich. 1, 2, 60:

    quod in pluribus libris ne facerem temperavi,

    Lact. 4, 3, 5.—
    (η).
    With quin (post-Aug.):

    non temperante Tiberio quin premeret,

    Tac. A. 3, 67: ne sedato quidem tumultu temperare potuit, quin, etc., Suet. Claud. 41; id. Calig. 54:

    vix temperabat, quin diceret,

    Sen. Contr. 10, 1 (30), 7:

    Arruntius non temperavit, quin, etc.,

    id. Ep. 114, 19.—
    b.
    With sibi or animis (so not in Cicero):

    neque sibi homines feros temperaturos existimabat, quin, etc.,

    Caes. B. G. 1, 33:

    vix sibi temperant quin, etc.,

    Sen. Ben. 2, 29, 2; Vell. 1, 16, 1: usque mihi temperavi, dum perducerem eo rem, ut, etc., Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 2:

    nequeo mihi temperare, quominus, etc.,

    Plin. 18, 6, 8, § 41; 1, praef. §

    30: non quivit temperare sibi in eo (signo), etc.,

    id. 34, 8, 19, § 62; Plin. Ep. 6, 17, 1:

    vix temperavere animis, quin, etc.,

    Liv. 5, 45, 7.—
    c.
    Impers. pass.:

    aegre temperatum est, quin, etc.,

    they with difficulty refrained, Liv. 32, 10, 8:

    nec temperatum manibus foret, ni, etc.,

    id. 2, 23, 10:

    jam superfundenti se laetitiae vix temperatum est,

    id. 5, 7, 8:

    ab oppugnatione urbium temperatum,

    id. 7, 20, 9:

    a caedibus,

    id. 25, 25, 9.—
    B.
    In partic., pregn., to forbear, abstain, or refrain from; to spare, be indulgent to any thing (cf.: parco, abstineo); constr. with dat. or ab:

    ut si cuiquam ullā in re umquam temperaverit, ut vos quoque ei temperetis,

    Cic. Verr. 2, 2, 6, § 17:

    superatis hostibus (shortly after, parcere),

    id. ib. 2, 2, 2, §

    4: sociis,

    id. ib. 2, 1, 59, §

    154: alicui in aliquā re,

    id. ib. 2, 2, 6, §

    17: amicis,

    id. Balb. 27, 60:

    privignis,

    Hor. C. 3, 24, 18:

    ingenio suo,

    Quint. 10, 1, 98 al.:

    in quo ab sociis temperaverant,

    Liv. 6, 17, 8:

    ab his sacris,

    id. 39, 10, 9:

    quamvis a plerisque cibis singuli temperemus,

    Plin. Ep. 2, 5, 8; cf.:

    a mulso sibi temperare,

    Cels. 4, 31.— Impers. pass.:

    templis deum temperatum est,

    Liv. 1, 29, 6 Drak. N. cr.:

    nec ab ullo temperatum foret,

    id. 24, 31, 11.—Hence,
    A.
    tempĕ-rans, antis, P. a., observing moderation, sober, moderate, temperate (syn.:

    modestus, abstinens): aut temperantem (dices), qui se in aliquā libidine continuerit, in aliquā effuderit?

    Cic. Par. 3, 1, 21:

    homo in omnibus vitae partibus moderatus ac temperans, etc.,

    id. Font. 18, 40; so,

    homo,

    id. Att. 15, 1, 1.— Sup.:

    homo sanctissimus et temperantissimus,

    Cic. Font. 17, 38:

    principes graviores temperantioresque a cupidine imperii,

    refraining, abstaining, Liv. 26, 22, 14 Drak. N. cr. —With gen.:

    famae temperans,

    Ter. Phorm. 2, 1, 41:

    temperans gaudii seraeque laetitiae,

    Plin. Pan. 52, 5:

    potestatis temperantior,

    Tac. A. 13, 46.—Hence, adv.: tempĕranter, with moderation, moderately, Tac. A. 4, 33; 15, 29. — Comp., Cic. Att. 9, 2, A, 2.— Sup. seems not to occur.—
    B.
    tempĕrātus, a, um, P. a.
    * 1.
    Duly arranged or prepared:

    prela,

    Cato, R. R. 12.—
    2.
    Limited, moderate, temperate.
    (α).
    Lit.:

    temperatae escae modicaeque potiones,

    Cic. Div. 1, 51, 115:

    regiones caeli neque aestuosae neque frigidae sed temperatae,

    Vitr. 1, 4; cf. Plin. 14, 2, 4, § 26.— Comp.:

    loca temperatiora,

    Caes. B. G. 5, 12:

    o temperatae dulce Formiae litus,

    Mart. 10, 30, 1:

    mitis ac temperatus annus,

    Col. 3, 20, 1; cf. in sup.:

    temperatissimum anni tempus,

    Varr. R. R. 2, 5, 14.—
    (β).
    Trop., of moral character, of speech, etc., moderate, sober, calm, steady, temperate:

    est autem ita temperatis moderatisque moribus, ut summa severitas summā cum humanitate jungatur,

    Cic. Fam. 12, 27:

    justi, temperati, sapientes,

    id. N. D. 3, 36, 87: in victoriā tem, peratior, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1:

    mens in bonis Ab insolenti temperata Laetitiā,

    Hor. C. 2, 3, 3:

    vim temperatam di provehunt In majus,

    id. ib. 3, 4, 66:

    animum temperatum virtutibus fuisse,

    Liv. 1, 18, 4:

    hoc multo fortius est... illud temperatius,

    Sen. Ep. 18, 3:

    aequabile et temperatum orationis genus,

    Cic. Off. 1, 1, 3:

    oratio modica ac temperata,

    id. Or. 27, 95.— Comp.:

    temperatior oratio,

    Cic. de Or. 2, 53, 212.— Sup.:

    temperatissimi sanctissimique viri monumentum,

    Cic. Verr. 2, 4, 38, § 83. — Adv.: tempĕrātē, in due proportion, with moderation, moderately, temperately.
    a.
    Lit.:

    tepebit,

    Cato, R. R. 69, 2:

    arbores umoris temperate, parum terreni habentes,

    Vitr. 2, 9 med.
    b.
    Trop.:

    agere,

    Cic. Att. 12, 32, 1:

    temperatius scribere,

    id. ib. 13, 1, 1:

    temperatissime et castissime vivere,

    Aug. Mus. 6, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > tempero

  • 10 temperor

    tempĕro, āvi, ātum, 1 (old pres. subj. temperint, Plaut. Truc. 1, 1, 41; collat. dep. form tempĕror, Lact. 7, 5, 12), v. a. and n. [tempus].
    I.
    Act., to divide or proportion duly, mingle in due proportion; to combine or compound properly; to qualify, temper, etc. (class.; cf.: modifico, misceo).
    A.
    Lit.:

    nec vero qui simplex esse debet, ex dissimilibus rebus misceri et temperari potest,

    Cic. Off. 3, 33, 119:

    qui (orbium motus) acuta cum gravibus temperans varios aequabiliter concentus efficit,

    id. Rep. 6, 18, 18:

    ea cum tria sumpsisset, unam in speciem temperavit,

    id. Univ. 7:

    tale quiddam esse animum, ut sit ex igni atque animă temperatum,

    id. N. D. 3, 14, 36:

    aes conflare et temperare,

    Plin. 7, 56, 57, § 197:

    ferrum,

    id. 34, 14, 41, § 145:

    herbas,

    Ov. F. 5, 402:

    acetum melle,

    Plin. 14, 17, 21, § 114:

    vinum,

    id. 29, 3, 11, § 50: pocula, to flavor, i. e. to fill, Hor. C. 1, 20, 11; id. Epod. 17, 80; Mart. 9, 12, 7:

    venenum,

    Suet. Ner. 2 fin.:

    unguentum,

    Plin. 13, 2, 2, § 18:

    collyrium,

    id. 27, 10, 59, § 83:

    colores,

    id. 2, 18, 16, § 79 et saep.:

    ejusdem solis tum accessus modici tum recessus et frigoris et caloris modum temperant,

    Cic. N. D. 2, 19, 49:

    Etesiarum flatu nimii temperantur calores,

    id. ib. 2, 53, 131; cf.:

    vitis solem umbra temperans,

    Plin. 17, 12, 18, § 91: quis aquam (i. e. balneum) temperet ignibus, who shall temper, i. e. warm, Hor. C. 3, 19, 6; so, balneum, Mart. 3, 25, 1:

    scatebrisque arentia temperat arva,

    i. e. waters, Verg. G. 1, 110; so,

    arva (Galesus),

    Claud. Cons. Prob. 260.—
    2.
    Transf., to rule, regulate, govern, manage, arrange, order:

    rem publicam institutis et legibus,

    Cic. Tusc. 1, 1, 2; cf.:

    constituere et temperare civitates,

    id. Ac. 2, 1, 3:

    Lycurgus, qui Lacedaemoniorum rem publicam temperavit,

    id. Div. 1, 43, 96; cf.:

    qui (Juppiter) res hominum ac deorum, Qui mare ac terras variisque mundum Temperat horis,

    Hor. C. 1, 12, 16:

    terram, mare, urbes, etc. (corresp. to regere),

    id. ib. 3, 4, 45:

    mare,

    id. ib. 4, 12, 1:

    aequor,

    Verg. A. 1, 146:

    orbem,

    Ov. M. 1, 770; 15, 869:

    arces aetherias,

    id. ib. 15, 859:

    undas,

    id. ib. 12, 580:

    ratem,

    id. ib. 13, 366:

    solus id navigii genus temperans,

    Vell. 2, 107:

    omnia pretio temperata,

    id. 2, 60:

    senem delirum,

    Hor. S. 2, 5, 71:

    ora frenis,

    id. C. 1, 8, 7 et saep.:

    genius qui natale temperat astrum,

    id. Ep. 2, 2, 187:

    annum,

    id. ib. 1, 12, 16; Plin. 2, 6, 4, § 13:

    caeli fulgura,

    Cic. Leg. 8, 21:

    fortunam suo arbitrio,

    Petr. 137.— Poet.:

    carmen impositis articulis,

    i. e. to tune, Prop. 2, 34 (3, 32), 80; cf.:

    testudinis aureae strepitum,

    Hor. C. 4, 3, 18:

    Musam pede Archilochi,

    id. Ep. 1, 19, 28 sq.:

    citharam nervis,

    i. e. to string, Ov. M. 10, 108.—
    B.
    Trop.
    1.
    To regulate, rule, etc.:

    non modice temperatam sed nimis meracam libertatem sitiens haurire,

    Cic. Rep. 1, 43, 96; cf.:

    cujus acerbitas morum immanitasque naturae ne vino quidem permixta temperari solet,

    id. Phil. 12, 11, 26:

    quod (genus) erit aequatum et temperatum ex tribus optimis rerum publicarum modis,

    id. Rep. 1, 45, 69; cf. id. ib. 2, 39, 65:

    ita in variā et perpetuā oratione hi (numeri) sunt inter se miscendi et temperandi,

    id. Or. 58, 197; so,

    joined with miscere,

    id. Off. 3, 33, 119 (on the contrary, opp. miscere, id. Rep. 2, 23, 42); cf.:

    at haec interdum temperanda et varianda sunt,

    id. Or. 29, 103; 18, 60; 52, 176:

    iracundiam cohibere, victoriam temperare,

    id. Marcell. 3, 8:

    amara lento Temperet risu,

    Hor. C. 2, 16, 27: annonam macelli quotannis temperandam censuit, to be regulated, i. e. fixed at moderate prices, Suet. Tib. 34:

    (Aeolus) Sceptra tenens mollitque animos et temperat iras,

    soothes, allays, Verg. A. 1, 57:

    sumptus,

    Ov. Am. 1, 3, 10:

    Mercurius temperat astra,

    Stat. Th. 1, 305.—
    2.
    Se temperare ab aliquā re, to refrain from, abstain from, forbear, etc. (late Lat.): temperare se a rectorum suorum reprehensione, Greg. M. in Job, 25, 38 init.; 18, 3: ab utro se temperat, Aug. c. Faust. 6, 5 fin.; id. Trin. 3 prooem.
    II.
    Neutr., to observe proper measure; to moderate or restrain one ' s self; to forbear, abstain; to be moderate or temperate (class.; cf. moderor).
    A.
    In gen., constr. with in aliquā re, alicui rei, ab aliquā re, a simple abl., an inf., or ne or quin with subj.
    (α).
    With in and abl.:

    jam istoc probior es, cum in amore temperes,

    Plaut. Ep. 1, 2, 8:

    in multa temperarunt tribuni,

    Liv. 2, 52, 5; Sall. J. 85, 9.—
    (β).
    With dat.:

    linguae tempera,

    Plaut. Rud. 4, 7, 28; so,

    linguae,

    Liv. 28, 44, 18:

    linguae,

    Sen. Ira, 3, 6, 2:

    manibus,

    Liv. 2, 23, 9; 4, 3, 6; 32, 20, 3; Curt. 7, 2, 24:

    oculis,

    Liv. 21, 22, 7:

    irae,

    id. 33, 20, 7:

    victoriae,

    Sall. C. 11, 8:

    gulae,

    Plin. Ep. 2, 6, 5:

    lacrimis,

    Curt. 7, 2, 7.—
    (γ).
    With ab and abl.:

    temperare ab injuriā et maleficio,

    Caes. B. G. 1, 7:

    a maleficio,

    Auct. Her. 2, 19, 29:

    a lacrimis,

    Verg. A. 2, 8:

    precibus ducis mitigati ab excidio civitatis temperavere,

    Tac. H. 1, 63.—Rarely with sibi, etc.:

    cum sibi in contionibus credas a mendacio temperaturum?

    Auct. Her. 4, 18, 25:

    ne a necessariis quidem sibi rabies temperat,

    Sen. Clem. 1, 26, 4.—
    (δ).
    With abl. alone:

    lacrimis,

    Liv. 30, 20; Tac. A. 15, 16:

    a venatibus,

    Claud. III. Laud. Stil. 270:

    risu,

    Liv. 32, 34, 3: neque verbis adversus principem neque factis, Suet. Vit. Lucan.—
    (ε).
    With inf.:

    matronae Canorā hic voce suā tinnire temperent,

    Plaut. Poen. prol. 33:

    dormire,

    id. ib. 22:

    maledicere huic,

    id. ib. 5, 2, 76: tollere puerum, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. v. 67 Vahl.):

    exordiri rem novam,

    Gell. 4, 9, 5. —
    (ζ).
    With ne and subj.:

    quoi male faciundi est potestas, quom ne id faciat temperat,

    Plaut. Stich. 1, 2, 60:

    quod in pluribus libris ne facerem temperavi,

    Lact. 4, 3, 5.—
    (η).
    With quin (post-Aug.):

    non temperante Tiberio quin premeret,

    Tac. A. 3, 67: ne sedato quidem tumultu temperare potuit, quin, etc., Suet. Claud. 41; id. Calig. 54:

    vix temperabat, quin diceret,

    Sen. Contr. 10, 1 (30), 7:

    Arruntius non temperavit, quin, etc.,

    id. Ep. 114, 19.—
    b.
    With sibi or animis (so not in Cicero):

    neque sibi homines feros temperaturos existimabat, quin, etc.,

    Caes. B. G. 1, 33:

    vix sibi temperant quin, etc.,

    Sen. Ben. 2, 29, 2; Vell. 1, 16, 1: usque mihi temperavi, dum perducerem eo rem, ut, etc., Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 2:

    nequeo mihi temperare, quominus, etc.,

    Plin. 18, 6, 8, § 41; 1, praef. §

    30: non quivit temperare sibi in eo (signo), etc.,

    id. 34, 8, 19, § 62; Plin. Ep. 6, 17, 1:

    vix temperavere animis, quin, etc.,

    Liv. 5, 45, 7.—
    c.
    Impers. pass.:

    aegre temperatum est, quin, etc.,

    they with difficulty refrained, Liv. 32, 10, 8:

    nec temperatum manibus foret, ni, etc.,

    id. 2, 23, 10:

    jam superfundenti se laetitiae vix temperatum est,

    id. 5, 7, 8:

    ab oppugnatione urbium temperatum,

    id. 7, 20, 9:

    a caedibus,

    id. 25, 25, 9.—
    B.
    In partic., pregn., to forbear, abstain, or refrain from; to spare, be indulgent to any thing (cf.: parco, abstineo); constr. with dat. or ab:

    ut si cuiquam ullā in re umquam temperaverit, ut vos quoque ei temperetis,

    Cic. Verr. 2, 2, 6, § 17:

    superatis hostibus (shortly after, parcere),

    id. ib. 2, 2, 2, §

    4: sociis,

    id. ib. 2, 1, 59, §

    154: alicui in aliquā re,

    id. ib. 2, 2, 6, §

    17: amicis,

    id. Balb. 27, 60:

    privignis,

    Hor. C. 3, 24, 18:

    ingenio suo,

    Quint. 10, 1, 98 al.:

    in quo ab sociis temperaverant,

    Liv. 6, 17, 8:

    ab his sacris,

    id. 39, 10, 9:

    quamvis a plerisque cibis singuli temperemus,

    Plin. Ep. 2, 5, 8; cf.:

    a mulso sibi temperare,

    Cels. 4, 31.— Impers. pass.:

    templis deum temperatum est,

    Liv. 1, 29, 6 Drak. N. cr.:

    nec ab ullo temperatum foret,

    id. 24, 31, 11.—Hence,
    A.
    tempĕ-rans, antis, P. a., observing moderation, sober, moderate, temperate (syn.:

    modestus, abstinens): aut temperantem (dices), qui se in aliquā libidine continuerit, in aliquā effuderit?

    Cic. Par. 3, 1, 21:

    homo in omnibus vitae partibus moderatus ac temperans, etc.,

    id. Font. 18, 40; so,

    homo,

    id. Att. 15, 1, 1.— Sup.:

    homo sanctissimus et temperantissimus,

    Cic. Font. 17, 38:

    principes graviores temperantioresque a cupidine imperii,

    refraining, abstaining, Liv. 26, 22, 14 Drak. N. cr. —With gen.:

    famae temperans,

    Ter. Phorm. 2, 1, 41:

    temperans gaudii seraeque laetitiae,

    Plin. Pan. 52, 5:

    potestatis temperantior,

    Tac. A. 13, 46.—Hence, adv.: tempĕranter, with moderation, moderately, Tac. A. 4, 33; 15, 29. — Comp., Cic. Att. 9, 2, A, 2.— Sup. seems not to occur.—
    B.
    tempĕrātus, a, um, P. a.
    * 1.
    Duly arranged or prepared:

    prela,

    Cato, R. R. 12.—
    2.
    Limited, moderate, temperate.
    (α).
    Lit.:

    temperatae escae modicaeque potiones,

    Cic. Div. 1, 51, 115:

    regiones caeli neque aestuosae neque frigidae sed temperatae,

    Vitr. 1, 4; cf. Plin. 14, 2, 4, § 26.— Comp.:

    loca temperatiora,

    Caes. B. G. 5, 12:

    o temperatae dulce Formiae litus,

    Mart. 10, 30, 1:

    mitis ac temperatus annus,

    Col. 3, 20, 1; cf. in sup.:

    temperatissimum anni tempus,

    Varr. R. R. 2, 5, 14.—
    (β).
    Trop., of moral character, of speech, etc., moderate, sober, calm, steady, temperate:

    est autem ita temperatis moderatisque moribus, ut summa severitas summā cum humanitate jungatur,

    Cic. Fam. 12, 27:

    justi, temperati, sapientes,

    id. N. D. 3, 36, 87: in victoriā tem, peratior, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1:

    mens in bonis Ab insolenti temperata Laetitiā,

    Hor. C. 2, 3, 3:

    vim temperatam di provehunt In majus,

    id. ib. 3, 4, 66:

    animum temperatum virtutibus fuisse,

    Liv. 1, 18, 4:

    hoc multo fortius est... illud temperatius,

    Sen. Ep. 18, 3:

    aequabile et temperatum orationis genus,

    Cic. Off. 1, 1, 3:

    oratio modica ac temperata,

    id. Or. 27, 95.— Comp.:

    temperatior oratio,

    Cic. de Or. 2, 53, 212.— Sup.:

    temperatissimi sanctissimique viri monumentum,

    Cic. Verr. 2, 4, 38, § 83. — Adv.: tempĕrātē, in due proportion, with moderation, moderately, temperately.
    a.
    Lit.:

    tepebit,

    Cato, R. R. 69, 2:

    arbores umoris temperate, parum terreni habentes,

    Vitr. 2, 9 med.
    b.
    Trop.:

    agere,

    Cic. Att. 12, 32, 1:

    temperatius scribere,

    id. ib. 13, 1, 1:

    temperatissime et castissime vivere,

    Aug. Mus. 6, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > temperor

  • 11 mediocris

        mediocris e, adj.    [medius], of middling size, medium, middling, moderate, ordinary: castellum, S.: spatium, Cs.: lacum mediocris aquae prospexit (i. e. mediocrem), O.—Fig., moderate, mean, mediocre, inferior, inconsiderable: oratores: homines: poëta, H.: amicitia: artes: ingenium: excusare... mediocris est animi, narrow, Cs.: ut mediocris Iacturae te mergat onus, Iu.: primo mediocria gerebat, S.—With neg, not insignificant, not common, superior, extraordinary: non mediocris animus, i. e. ardent, S.: haud mediocris vir: non mediocris diligentia, Cs.
    * * *
    mediocris, mediocre ADJ
    medium, average, middling, ordinary, moderate, tolerable; mediocre

    Latin-English dictionary > mediocris

  • 12 moderātus

        moderātus adj. with comp. and sup.    [P. of moderor], within bounds, observing moderation, moderate: senes: Catone moderatior: consul moderatissimus: cupidine victoriae haud moderatus animus, S.— Plur m. as subst: cupidos moderatis anteferre.— Within bounds, moderate, modest, restrained: oratio: convivium: doctrina: ventus, O.: amor, O.: parum moderatum guttur, O.
    * * *
    moderata, moderatum ADJ
    controlled, restrained, moderate, temperate, sober

    Latin-English dictionary > moderātus

  • 13 temperātus

        temperātus adj. with comp.    [P. of tempero], limited, moderate, temperate: temperatae escae modicaeque potiones: loca temperatiora, Cs.— Fig., moderate, sober, calm, steady, temperate: mores: in victoriā temperatior: Vim temperatam di provehunt In maius, H.: animus virtutibus, L.— Of speech, moderate, calm, composed: orationis genus: temperatior oratio.
    * * *
    temperata -um, temperatior -or -us, temperatissimus -a -um ADJ
    temperate, mild

    Latin-English dictionary > temperātus

  • 14 modicum

    mŏdĭcus, a, um, adj. [modus], having or keeping a proper measure, moderate (cf. mediocris); esp. in behavior, modest, temperate; also, of size, moderate-sized; middling, ordinary, mean, bad (class.; syn.: moderatus, mediocris).
    I.
    In a good sense:

    modico gradu ire,

    Plaut. Poen. 3, 1, 19:

    potiones,

    Cic. Div. 1, 51, 115:

    convivia,

    id. Sen. 13, 44:

    severitas,

    id. ib. 18, 65:

    industrios, supplices, modicos esse,

    Sall. J. 85, 1:

    domi modicus,

    id. ib. 63, 2:

    modicum quoddam corpus (historiae),

    a book of a tolerable size, Cic. Fam. 5, 12, 4:

    amant (mala) modicas rigationes,

    gentle, moderate, Pall. 3, 25, 14.—
    II.
    In a disparaging sense, middling, ordinary, mean, scanty, small, etc.:

    genus dicendi subtile in probando, modicum in delectando,

    Cic. Or. 21, 69:

    oculi,

    middling-sized, Plin. 11, 37, 53, § 141:

    ea, valde et modica, et illustria sunt,

    few in number, Cic. de Or. 2, 32, 137:

    Graecis hoc modicum est,

    not frequent, id. Fin. 2, 19, 62:

    pecunia,

    little, scanty, id. Par. 6, 2, 47:

    acervus,

    Hor. Ep. 2, 2, 190:

    incrementa,

    small, Just. 7, 1:

    tempus,

    short, Quint. 1, 2, 12:

    rem pateris modicam,

    a trifling affliction, Juv. 13, 143:

    modici amici,

    humble, poor, id. 5, 108.—With gen.:

    Sabinus modicus originis,

    Tac. A. 6, 39:

    virium,

    Vell. 1, 12, 4:

    pecuniae,

    Tac. A. 3, 72:

    voluptatum,

    id. ib. 2, 73. —As subst.: mŏdĭcum, i, n. (sc. spatium), a little way:

    modicum progredi,

    a little, App. M. 6, p. 180, 38: modico contentus. [p. 1155] Juv. 9, 9.—Also, in abl., modico adverbially:

    modico deinde regressa,

    i. e. after a short time, App. M. 1, p. 112, 20:

    modico prius, quam Larissam accederem,

    a short time before, id. ib. p. 105 med.:

    modico secus progredi,

    to go a little farther, id. ib. p. 112, 10.—Hence, adv.: mŏdĭcē, with moderation, moderately; modestly; in a proper manner; also, in an ordinary manner, meanly, poorly (class.).
    1.
    Modice hoc faciam, Cic. Fam. 4, 4, 4:

    dolorem modice ferre,

    quietly, calmly, id. Tusc. 1, 46, 111; id. Phil. 11, 3, 7:

    se recipere,

    quietly, in good order, Liv. 28, 15: verecunde et modice, Enn. ap. Non. 342, 23 (Trag. v. 241 Vahl.):

    modice et modeste vitam vivere,

    Plaut. Pers. 3, 1, 18:

    dicere,

    Cic. Sull. 29, 80:

    modice et scienter uti re aliquā,

    id. de Or. 1, 29, 132.—
    2.
    Slightly, not very, not much:

    minae Clodii modice me tangunt,

    Cic. Att. 2, 19, 1:

    modice vinosus,

    Liv. 41, 4:

    locuples,

    id. 38, 14, 9:

    modice instratus torus,

    slightly, meanly, scantily, Suet. Aug. 73.

    Lewis & Short latin dictionary > modicum

  • 15 modicus

    mŏdĭcus, a, um, adj. [modus], having or keeping a proper measure, moderate (cf. mediocris); esp. in behavior, modest, temperate; also, of size, moderate-sized; middling, ordinary, mean, bad (class.; syn.: moderatus, mediocris).
    I.
    In a good sense:

    modico gradu ire,

    Plaut. Poen. 3, 1, 19:

    potiones,

    Cic. Div. 1, 51, 115:

    convivia,

    id. Sen. 13, 44:

    severitas,

    id. ib. 18, 65:

    industrios, supplices, modicos esse,

    Sall. J. 85, 1:

    domi modicus,

    id. ib. 63, 2:

    modicum quoddam corpus (historiae),

    a book of a tolerable size, Cic. Fam. 5, 12, 4:

    amant (mala) modicas rigationes,

    gentle, moderate, Pall. 3, 25, 14.—
    II.
    In a disparaging sense, middling, ordinary, mean, scanty, small, etc.:

    genus dicendi subtile in probando, modicum in delectando,

    Cic. Or. 21, 69:

    oculi,

    middling-sized, Plin. 11, 37, 53, § 141:

    ea, valde et modica, et illustria sunt,

    few in number, Cic. de Or. 2, 32, 137:

    Graecis hoc modicum est,

    not frequent, id. Fin. 2, 19, 62:

    pecunia,

    little, scanty, id. Par. 6, 2, 47:

    acervus,

    Hor. Ep. 2, 2, 190:

    incrementa,

    small, Just. 7, 1:

    tempus,

    short, Quint. 1, 2, 12:

    rem pateris modicam,

    a trifling affliction, Juv. 13, 143:

    modici amici,

    humble, poor, id. 5, 108.—With gen.:

    Sabinus modicus originis,

    Tac. A. 6, 39:

    virium,

    Vell. 1, 12, 4:

    pecuniae,

    Tac. A. 3, 72:

    voluptatum,

    id. ib. 2, 73. —As subst.: mŏdĭcum, i, n. (sc. spatium), a little way:

    modicum progredi,

    a little, App. M. 6, p. 180, 38: modico contentus. [p. 1155] Juv. 9, 9.—Also, in abl., modico adverbially:

    modico deinde regressa,

    i. e. after a short time, App. M. 1, p. 112, 20:

    modico prius, quam Larissam accederem,

    a short time before, id. ib. p. 105 med.:

    modico secus progredi,

    to go a little farther, id. ib. p. 112, 10.—Hence, adv.: mŏdĭcē, with moderation, moderately; modestly; in a proper manner; also, in an ordinary manner, meanly, poorly (class.).
    1.
    Modice hoc faciam, Cic. Fam. 4, 4, 4:

    dolorem modice ferre,

    quietly, calmly, id. Tusc. 1, 46, 111; id. Phil. 11, 3, 7:

    se recipere,

    quietly, in good order, Liv. 28, 15: verecunde et modice, Enn. ap. Non. 342, 23 (Trag. v. 241 Vahl.):

    modice et modeste vitam vivere,

    Plaut. Pers. 3, 1, 18:

    dicere,

    Cic. Sull. 29, 80:

    modice et scienter uti re aliquā,

    id. de Or. 1, 29, 132.—
    2.
    Slightly, not very, not much:

    minae Clodii modice me tangunt,

    Cic. Att. 2, 19, 1:

    modice vinosus,

    Liv. 41, 4:

    locuples,

    id. 38, 14, 9:

    modice instratus torus,

    slightly, meanly, scantily, Suet. Aug. 73.

    Lewis & Short latin dictionary > modicus

  • 16 clementer

    clementĕr, adv. [clemens] [st1]1 [-] en pente douce, doucement, paisiblement.    - colles clementer assurgentes, Tac. An. 13, 38: collines en pente douce.    - si qua Apennini juga clementius adirentur, Tac. H. 3: pour le cas où l'Apennin aurait des sommets d'un accès plus commode.    - clementer quaeso, Plaut. Merc. 5.2.111: (marche) doucement, je te prie.    - spirant clementius Austri, Stat. S. 2, 2, 27: les vents soufflent plus doucement.    - clementius tremere, Sen. Nat. 6, 31, 1: éprouver des secousses [de tremblements de terre] moins fortes. [st1]2 [-] avec modération, avec bonté, avec clémence.    - consolationes clementer admotae, Plin. Ep. 5, 16, 11: consolations ménagées, consolations discrètes.    - victoriā clementissime uti, Sen. Ir. 2, 23, 4: être très clément dans la victoire.    - clementer et moderate jus dicere, Caes. BC. 3, 20, 2: rendre la justice avec indulgence et modération.    - clementer ab consule accepti, Liv. 27, 15, 2: reçus avec bienveillance par le consul.    - aliquem clementius tractare, Plin. Ep. 8, 24, 5, traiter qqn avec plus de douceur. [st1]3 [-] avec calme.    - aliquid clementer ferre, Cic. Att. 6, 1, 3: supporter qqch avec calme (patiemment).    - clementer ductis militibus, Liv. 29, 2, 1: les soldats étant conduits paisiblement [sans exercer de ravages].
    * * *
    clementĕr, adv. [clemens] [st1]1 [-] en pente douce, doucement, paisiblement.    - colles clementer assurgentes, Tac. An. 13, 38: collines en pente douce.    - si qua Apennini juga clementius adirentur, Tac. H. 3: pour le cas où l'Apennin aurait des sommets d'un accès plus commode.    - clementer quaeso, Plaut. Merc. 5.2.111: (marche) doucement, je te prie.    - spirant clementius Austri, Stat. S. 2, 2, 27: les vents soufflent plus doucement.    - clementius tremere, Sen. Nat. 6, 31, 1: éprouver des secousses [de tremblements de terre] moins fortes. [st1]2 [-] avec modération, avec bonté, avec clémence.    - consolationes clementer admotae, Plin. Ep. 5, 16, 11: consolations ménagées, consolations discrètes.    - victoriā clementissime uti, Sen. Ir. 2, 23, 4: être très clément dans la victoire.    - clementer et moderate jus dicere, Caes. BC. 3, 20, 2: rendre la justice avec indulgence et modération.    - clementer ab consule accepti, Liv. 27, 15, 2: reçus avec bienveillance par le consul.    - aliquem clementius tractare, Plin. Ep. 8, 24, 5, traiter qqn avec plus de douceur. [st1]3 [-] avec calme.    - aliquid clementer ferre, Cic. Att. 6, 1, 3: supporter qqch avec calme (patiemment).    - clementer ductis militibus, Liv. 29, 2, 1: les soldats étant conduits paisiblement [sans exercer de ravages].
    * * *
        Clementer, Aduerbium. Cic. Doulcement, et gratieusement, Sans courroux.
    \
        Clementer admouere consolationes. Plin. iunior. Consoler doulcement.
    \
        Clementer ambulare. Plaut. Doulcement, Bellement.
    \
        Clementer audire. Cic. Paisiblement, Sans bruit.
    \
        Clementer volo. Plaut. J'en suis bien content.

    Dictionarium latinogallicum > clementer

  • 17 modeste

    mŏdestē, adv. [modestus] [st2]1 [-] avec mesure, avec modération. [st2]2 [-] avec modestie, avec réserve, avec retenue, selon les bienséances.    - Cic. Att. 9, 19, 1; Liv. 30, 42.    - qui modeste paret, Cic. Leg. 3, 5: celui qui obéit avec docilité.    - adnuo terram intuens modeste, Ter.: je fais signe que oui, les yeux modestement baissés vers la terre.    - rebus secundis modeste ac moderate uti, Liv. 30, 42: rester modéré et sage en cas de succès.    - hosti modeste obviam ire, Gell. 9, 11, 6: marcher à l'ennemi en bon ordre.    - cf. Fam. 14, 14, 1.    - compar. modestius, Quint. 4, 1, 8.    - superl. modestissime, Varr. d. Non. 1, 274.
    * * *
    mŏdestē, adv. [modestus] [st2]1 [-] avec mesure, avec modération. [st2]2 [-] avec modestie, avec réserve, avec retenue, selon les bienséances.    - Cic. Att. 9, 19, 1; Liv. 30, 42.    - qui modeste paret, Cic. Leg. 3, 5: celui qui obéit avec docilité.    - adnuo terram intuens modeste, Ter.: je fais signe que oui, les yeux modestement baissés vers la terre.    - rebus secundis modeste ac moderate uti, Liv. 30, 42: rester modéré et sage en cas de succès.    - hosti modeste obviam ire, Gell. 9, 11, 6: marcher à l'ennemi en bon ordre.    - cf. Fam. 14, 14, 1.    - compar. modestius, Quint. 4, 1, 8.    - superl. modestissime, Varr. d. Non. 1, 274.
    * * *
        Modeste, Aduerbium. Plaut. En gardant mesure, Par mesure, Modestement.
    \
        - adnuo, Terram intuens modeste. Terent. Je m'y accorde, baissant tout bellement la teste.
    \
        Fortunae modeste ferre iniurias. Cic. Patiemment.

    Dictionarium latinogallicum > modeste

  • 18 parsimonia

    parsĭmōnĭa (parcĭmōnĭa), ae, f. [parco] [st2]1 [-] épargne, économie. [st2]2 [-] jeûnes, privations. [st2]3 [-] sobriété (de l'orateur).    - sera parsimonia in fundo est, Sen. Ep. 1, 5: il est bien tard d'économiser quand le vase est à la fin (il est bien tard d'économiser quand on a tout dépensé).    - ne rapiant domini parsimoniam, Plaut.: de peur qu'ils ne s'emparent des économies de mon maître.    - pessimus pudor est vel parsimoniae vel paupertatis, Liv.: c'est une très mauvaise honte que de rougir de son économie ou de sa pauvreté.    - parsimonia provincialis, Tac.: simplicité des moeurs provinciales.    - parcimonia est scientia vitandi sumptus supervacuos, aut ars re familiari moderate utendi, Sen. Ben. 2: l'économie est l'art d'éviter les dépenses superflues ou celui d'user avec mesure de son patrimoine.
    * * *
    parsĭmōnĭa (parcĭmōnĭa), ae, f. [parco] [st2]1 [-] épargne, économie. [st2]2 [-] jeûnes, privations. [st2]3 [-] sobriété (de l'orateur).    - sera parsimonia in fundo est, Sen. Ep. 1, 5: il est bien tard d'économiser quand le vase est à la fin (il est bien tard d'économiser quand on a tout dépensé).    - ne rapiant domini parsimoniam, Plaut.: de peur qu'ils ne s'emparent des économies de mon maître.    - pessimus pudor est vel parsimoniae vel paupertatis, Liv.: c'est une très mauvaise honte que de rougir de son économie ou de sa pauvreté.    - parsimonia provincialis, Tac.: simplicité des moeurs provinciales.    - parcimonia est scientia vitandi sumptus supervacuos, aut ars re familiari moderate utendi, Sen. Ben. 2: l'économie est l'art d'éviter les dépenses superflues ou celui d'user avec mesure de son patrimoine.
    * * *
        Parsimonia, parsimoniae, Idem. Plaut. Parsimonie, Espargne.
    \
        Sine parsimonia. Plin. Largement.
    \
        Parsimoniae oratoris. Cic. Quand un Orateur se garde d'user d'aucuns mots ou propos.

    Dictionarium latinogallicum > parsimonia

  • 19 moderatus

    (adi.) moderate (adv.) 1) умеренный, mod. aestimatio facienda (1, 40 pr. D. 39, 2. 1. 8 pr. D. 2, 8);

    moderate statuere (1. 3 § 1 D. 27, 2. 1. 4 § 1 D. 48, 7); по справедливости (1. 38 § 1 D. 4, 6).

    2) достаточный, способный, aetas (annorum ХVII) moderata ad procedendum in publicum (1. 1 § 3 D. 3, 1). $

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > moderatus

  • 20 abstēmius

        abstēmius adj.,    abstaining from drink, temperate, abstemious, moderate: gaudet meris abstemius undis, O.: abstemius herbis vivis, H.
    * * *
    abstemia, abstemium ADJ
    abstemious, abstaining from drink; sober, temperate; moderate; fasting; saving

    Latin-English dictionary > abstēmius

См. также в других словарях:

  • Moderate Students — Moderata studenter Chairperson Ida Drougge Founded 2008 …   Wikipedia

  • Moderate Party of Rhode Island — International affiliation Centrism Fiscal responsibility Official colors Blue …   Wikipedia

  • Moderate — Mod er*ate, a. [L. moderatus, p. p. of moderate, moderati, to moderate, regulate, control, fr. modus measure. See {Mode}.] Kept within due bounds; observing reasonable limits; not excessive, extreme, violent, or rigorous; limited; restrained; as …   The Collaborative International Dictionary of English

  • moderate# — moderate adj 1 Moderate, temperate are often used interchangeably to denote not excessive in degree, amount, or intensity {a moderate allowance} {temperate heat} When contrasted moderate often connotes absence or avoidance of excess and is… …   New Dictionary of Synonyms

  • moderate — Ⅰ. moderate UK US /ˈmɒdərət/ adjective ► not very small or large but between the two: moderate growth/inflation/increase »Moderate growth last year was enough to raise a profit. moderate gains/losses »Investors saw moderate gains on Wall Street… …   Financial and business terms

  • moderate — [mäd′ər it; ] for v. [, mäd′ərāt΄] adj. [ME moderat < L moderatus, pp. of moderare, to keep within bounds, restrain < modus: see MODE] 1. within reasonable limits; avoiding excesses or extremes; temperate or restrained 2. mild; calm;… …   English World dictionary

  • Moderate Party (Spain) — Moderate Party Partido Moderado Founded 1834 (1834) Dissolved 1874 (1874)[1] …   Wikipedia

  • Moderate Dems Working Group — est un caucus du Sénat des États Unis qui regroupe des sénateurs démocrates modérés. Le but du groupe est de travailler avec la majorité démocrate du Sénat et l administration Obama « afin de trouver des solutions de bon sens à des problèmes …   Wikipédia en Français

  • Moderate — Mod er*ate, v. t. [imp. & p. p. {Moderated}; p. pr. & vb. n. {Moderating}.] 1. To restrain from excess of any kind; to reduce from a state of violence, intensity, or excess; to keep within bounds; to make temperate; to lessen; to allay; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Moderate Calvinism — (or moderate Arminianism) is sometimes called the non traditional view of Calvinism. It is a medley of Calvinist and Arminian soteriology. Prominent apologists for and supporters of moderate Calvinism have included theologians James Orr, Henry C …   Wikipedia

  • Moderate Party (Illinois) — Moderate Party Leader Bill Scheurer Founded September 2005 Ideology Moderate Centrism …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»